MONTAŻ OCZYSZCZALNI
Oczyszczalnia nie powinna być umieszczona pod jezdnią ani w miejscu przeznaczonym do składowania ciężkich przedmiotów. Zakazane jest poruszanie się pojazdami samochodowymi w odległości mniejszej niż 2 m od urządzenia. W celu umożliwienia regularnego usuwania gromadzących się osadów w osadniku wstępnym, urządzenia należy instalować na miejscu, które umożliwia łatwy dojazd i manewrowanie pojazdami asenizacyjnymi, jak również przeprowadzanie serwisu.
Montaż biologicznej oczyszczalni ścieków BIOTECH powinien odbywać się zgodnie z niniejszą instrukcją producenta, uwzględniając warunki gruntowo-wodne, przepisy prawa budowlanego i prawa wodnego.
Montaż powinien być przeprowadzony przez serwis producenta lub inną wyspecjalizowaną ekipę posiadającą autoryzację producenta oraz odpowiedni sprzęt do bezpiecznego i skutecznego wykonania prac. Urządzenie powinno być zainstalowane pod ziemią w taki sposób, aby przykrycie gruntem nie przekraczało 160 cm, niezależnie od warunków gruntowo-wodnych.
Pokrywy osadnika muszą wystawać około 5-10 cm ponad powierzchnię terenu, aby umożliwić regularne serwisowanie i opróżnianie.
Dmuchawa napowietrzająca powinna znajdować się w pomieszczeniu gospodarczym, oddalonym nie więcej niż 20 metrów od zbiornika oczyszczalni. W przypadku niemożności spełnienia tego warunku, można umieścić ją w obudowie elektrycznej z fundamentem o minimalnych wymiarach:
- całkowita wysokość – 130 cm,
- wysokość fundamentu – 90 cm,
- szerokość – 40 cm,
- głębokość – 25 cm.
Posadowienie osadników
Montaż zbiornika/przydomowej oczyszczalni ścieków powinien być poprzedzony badaniami geologicznymi w celu precyzyjnego określenia warunków gruntowo-wodnych.
- Podczas wykonywania wykopu pod urządzenia zaleca się zachowanie około 20 cm odstępu dookoła zbiornika, aby umożliwić potencjalne obsypanie piaskiem w przypadku gruntów o odmiennej strukturze niż piaskowa.
Po wykonaniu wykopu i ustaleniu głębokości osadzenia zbiornika, konieczne jest wypoziomowanie dna i wykonanie wylewki betonowej, tzw. chudziaka, o grubości około 15-20 cm.
- Na tak przygotowanym podłożu montujemy zbiornik, upewniając się, że jest on ustawiony zgodnie z kierunkiem przepływu ścieków (oznaczenia i strzałki na zbiorniku „wlot i wylot”).
- Następnie podłączamy rury wlotowe (budynek – zbiornik).
- Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne wypoziomowanie zbiornika.
- Wypełniamy odpowiednio ustawione urządzenie wodą, równomiernie napełniając komorę klarowania (C2) oraz lej Imhoffa (C1), unikając wyparcia komory C1.
- Kolejnym krokiem jest obsypanie zbiornika piaskiem, zagęszczając obsypkę za pomocą zagęszczarki, a w przypadku gruntów silnie podmokłych dodatkowo wzbogacając ją cementem.
- Powietrze z dmuchawy do króćca w nadbudowie komory napowietrzania (B) prowadzimy rurą PE o średnicy 20 mm.
- Wybór sposobu zagospodarowania ścieków powinien być skonsultowany z firmą, która jest autoryzowanym partnerem producenta.
ROZRUCH (URZĄDZENIE BEZ STEROWNIKA)
Na początku należy dostosować zawory powietrza znajdujące się w komorze napowietrzania B. Ich regulację wykonuje się przez przekręcenie uchwytu w lewo lub w prawo. Zawory służą do kontrolowania poziomu ciśnienia powietrza dostarczanego do urządzeń oczyszczalni.
Po miesiącu eksploatacji urządzenia, gdy wystąpią nierówności (objawiające się obniżeniem poziomu ścieków w komorze napowietrzania B do około 2/3 pojemności zbiornika), konieczne jest dodanie do komory tlenowej około 150 litrów osadu czynnego, dostarczonego z innej, już funkcjonującej oczyszczalni.
Regulacja zaworu trójdrożnego w komorze napowietrzania:
a) Pierwszy zawór, regulujący dyfuzor napowietrzania (przewód z niebieskim paskiem), należy ustawić tak, aby na powierzchni ścieków pojawiła się znaczna ilość pęcherzyków powietrza.
b) Drugi zawór, kontrolujący pompę mamutową (przewód z zielonym pasem) zakończoną trójnikiem w górnej części, ustawiamy tak, aby ścieki były swobodnie przetłaczane do komory wtórnej (leja). Moc przetłaczania powinna spowodować dynamiczne wypływanie cieczy z górnej części trójnika pompy mamutowej.
Trzeci zawór, awaryjny (przewód z czerwonym pasem), służy do ewentualnego wspomagania recyrkulacji z komory C1 do komory B i powinien być zamknięty. Recyrkulacja ścieków z komory C1 do B następuje na zasadzie hydrostatycznego wyrównania poziomów ścieków w obu komorach. W przypadku braku recyrkulacji ścieków ze zbiornika C1 (leja Imhoffa) do komory nitryfikacji (napowietrzania) B, należy uruchomić zamontowaną w nim pompę mamutową (odkręcając trzeci zawór powietrza – przewód z czerwonym pasem), która znajduje się na belce zamontowanej w komorze B. To umożliwi przepompowanie osadu w ilości nie większej niż 1/3 pojemności leja.
ROZRUCH ( URZĄDZENIE ZE STEROWNIKIEM)
System działa w pełni automatycznie. Po zalaniu wodą, podłączeniu do źródła energii elektrycznej i uruchomieniu sterownika, oczyszczalnia samoczynnie rozpocznie swoją pracę i przejdzie do kolejnych etapów procesu.
WENTYLACJA
W osadnikach zachodzą procesy fermentacyjne, które generują gazy o szczególnie nieprzyjemnych właściwościach zapachowych, takie jak dwutlenek węgla, siarkowodór i metan. Konieczne jest skuteczne odprowadzenie tych gazów z osadnika.
Podstawowy układ wentylacyjny oczyszczalni opiera się na kanalizacji grawitacyjnej. Projektowanie konkretnego rozwiązania wentylacji pozostawione jest specjaliście adaptującemu oczyszczalnię lub osobie odpowiedzialnej za montaż, posiadającej najlepszą wiedzę dotyczącą warunków montażu i konkretnej lokalizacji oczyszczalni. Po okresie rozruchu zaleca się przeprowadzenie badania sprawności wentylacji. W przypadku stwierdzenia niesprawności, konieczne jest zainstalowanie dodatkowej wentylacji mechanicznej.
OBSŁUGA I KONSERWACJA
Zaleca się regularne sprawdzanie poprawności funkcjonowania oczyszczalni, z uwzględnieniem następujących kroków:
- Kontrola wizualna oczyszczalni (raz w tygodniu):
- Sprawdzanie prawidłowego działania dmuchawy, dyfuzora i pompy mamutowej.
- Czyszczenie filtra powietrza dmuchawy:
- Zgodnie z instrukcją dołączoną do urządzenia (raz na kwartał).
- Opróżnianie komór wstępnych i napowietrzania:
- W celu prawidłowego funkcjonowania urządzenia, konieczne jest okresowe opróżnianie komór wstępnych oraz komory napowietrzania. Częstotliwość opróżniania zależy od rodzaju zrzutu, ale nie powinna przekraczać 12 miesięcy, niezależnie od ilości i jakości ścieków.
- Komory wstępne (A, A1, itd.) należy opróżniać całkowicie, jednocześnie zalewając wodą do poziomu odpływu. Komorę napowietrzania (B) opróżniamy do połowy, zasysając osad z jej dna (bez zalewania wodą).
- W przypadku konieczności oczyszczenia komory C, wypompowujemy osad z dna w ilości nie większej niż 1/3 pojemności zbiornika. Komorę C1 opróżniamy, aby przepompować zalegający osad, także w ilości nie większej niż 1/3 pojemności leja Imhoffa. Przy tych czynnościach należy szczególnie uważać, aby nie uszkodzić (wyrwać) komory C1. Komory zalewamy do poziomów pracującego urządzenia.
- Wezwanie uprawnionego serwisu:
- W przypadku wykrycia nieprawidłowości w funkcjonowaniu oczyszczalni, należy skontaktować się z uprawnionym serwisem.